Büyütmek için tıklayınız
Klasik Fosfatlama prosesinde ana sarf malzemesi “SICAK SU”dur. 750 m 2/gün kapasiteli bir işletme, 1 yılda 1,860,000 (bir milyon sekizyüz altmış bin) litre su tüketmekte; bu suyun 150,000 – 200,000 litresini zehirli sıvı atık olarak çevreye vermekte; ortalama 1500 kg kadar da son derece zehirli fosfat çamuru üretmektedir. Aynı işletme 1 yılda tükettiği 1,860,000 (bir milyon sekizyüz altmış bin) litre suyu fosil yakıtlar (doğal gaz, mazot, elektrik, vs) kullanarak ısıtmaktadır. Bu yakıtlar yanınca tehlikeli boyutta hava kirliliği yaratmakta ve havaya yüksek oranda zehirli ve sera etkisi yaratan gazlar salmaktadır. Böyle bir prosesin 1 yıllık karbon ayak izi 340 ton CO2 eşdeğeridir. Tüm bu dezavantajlara ek olarak, Klasik Fosfatlama sistemlerinin hem ilk yatırım maliyetleri, hem de işletim giderleri yüksektir.
KRAFOS sisteminde su ve fosil yakıt kullanımı yoktur, Klasik Fosfat sistemine göre enerji sarfiyatı %90 daha azdır ve karbon ayak izi % 95 daha düşüktür. Bununla beraber
KRAFOS sisteminin işletme ve yatırım maliyetleri Klasik Fosfat sistemine göre ortalama %50 daha düşük, verimlilik ve kalite daha yüksektir.
KRAFOS temelde; Klasik Fosfatta olduğu gibi kirletici unsurların yüzeyden uzaklaştırması esasına değil, aksine kirletici unsurları yüzeye hapseden ince film tabakası oluşturma esasına dayanır.
Karbon ayak izi tanımı: Bu tanım, Kyoto protokolüne göre sera gazı etkisi yapan 6 farklı gazı içermektedir. Bu gazlar: Karbon Dioksit (CO2), Metan (CH4), Azot Oksit (N2O), Hidroflorokarbonlar(HFCs), Perflorakarbonlar (PFCs) ve Kükürt Heksa Florid(SF6) tir. Bir kişi ya da işletmenin faaliyetleri sırasında atmosfere saldığı bu sera gazlarının miktarının Karbon Dioksit cinsinde ifade edilmesine o kişinin yada işletmenin karbon ayak izi denir.
